Μπορούν οι τράπεζες να κάνουν Real Estate;

    

     Κάποιοι λένε ότι τα προβλήματα και οι δυσκολίες της ζωής, είναι πολύτιμα δώρα γιατί προσδίδουν  γνώση κι  εμπειρία.

     Στην Ελλάδα, τα δώρα αυτά προσφέρθηκαν απλόχερα ειδικά τα τελευταία χρόνια της κρίσης, όμως τα έλαβε κανείς;

                Η τράπεζα στην Ελλάδα, ανέκαθεν θεωρούνταν συνώνυμο του κράτους. Ο εναγκαλισμός αυτός, συνεχίζει να υπάρχει. Μη θεωρηθεί ότι  μπορούμε να φανταστούμε την τράπεζα σε κόντρα ή σε απόσταση από το κράτος και τις αρχές! Είμαστε όμως αντίθετοι στον εναγκαλισμό.

   Στο πλαίσιο αυτό, δόθηκαν αφειδώς δάνεια, σε πολλές περιπτώσεις με αμφίβολη ή δυσανάλογη  εγγυοδοσία. Ο φόβος των στελεχών σχετικά με την περιουσία της τράπεζας, την εγγυοδοσία κλπ, απέπτρεψε και αποτρέπει την οποιαδήποτε συναλλαγή για αγορά ακινήτου από την τράπεζα. Συνήθως τα τιμήματα είναι εξωπραγματικά υψηλά και οι όροι ασύμφοροι.  Ακόμα και στην περίπτωση των κατασχέσεων – πλειστηριασμών το αποτέλεσμα είναι να αποβαίνουν  άγονοι.

                Τεράστια περιουσία λοιπόν μένει ανεκμετάλευτη, παλαιώνει, λεηλατείται και υποβαθμίζεται, ενώ θα μπορούσε να αποδίδει μισθώματα, χρήματα και τόκους από νέες χρηματοδοτήσεις κλπ.. 

                Η ίδρυση και λειτουργία θυγατρικών Real estate εταιριών σαφώς και δεν έλυσε το πρόβλημα, μιας και ούτε αυτές καταφέρνουν να κινήσουν την κατάσταση, αντιθέτως, αποτελούν έναν απλό μετασχηματισμό, ο οποίος υπηρετεί λογιστικές επιδιώξεις. Άλλωστε τα στελέχη και αυτών των εταιριών είναι πρώην τραπεζικά στελέχη, οι δε πρακτικές οργανώνονται από τη μητρική.

Είναι αδύνατον έτσι να παραχθεί έργο διαχείρισης ακινήτων, διότι Η διαχείριση ακινήτων πρώτιστα είναι πράξη εμπορική! Αυτή τη δουλειά την κάνουν κάποιοι που έχουν τη γνώση, την πείρα, το υπόβαθρο και όλα τα άλλα χαρακτηριστικά ενός εξειδικευμένου επαγγελματία.  Η διαχείριση της περιουσίας δεν είναι ένα πάρεργο, αλλά σοβαρότατη υπόθεση που μπορεί να φέρει κέρδη ή την καταστροφή. Ο δρόμος που ακολουθείται έως σήμερα είναι ο δεύτερος.  ..Ίδωμεν.